lekkers en leuks voor kleine en grote mensen

Afgelopen maandag is Noora 3 jaar geworden. Dus tijd voor taart! Ons madammeke wilde graag chocoladetaart. Deze heeft ze dan ook gekregen. Helaas had ze tijdens haar feestje amper de tijd om haar taart op te eten, zo druk had ze het met kadootjes uitpakken en spelen met haar vriendjes. Maar lekker was ie wel! Een luchtige cake met een lekkere laag chocoladeglazuur. Rustiek versierd met poedersuiker, pareltjes en beschreven met gekleurde letters. Het recept voor de basis geef ik hier. Je hebt nodig (voor 8-10 stukjes): 115g gehakte donkere chocola 55g roomboter, in blokjes 3 eieren, gescheiden 85g basterdsuiker snufje zout scheutje vanille extract 20g bloem Voor het glazuur: 125g melkchocolade, gehakt 100g poedersuiker 30g boter 3-4el koud water Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een 20cm taartvorm in en leg een stuk bakpapier op de bodem. Neem een pan met kokend water en plaats daar een schaal overheen. Haal wel van het vuur, anders schift de chocola.

Simpele titel, simpel recept deze keer. Wellicht oogt het wat spectaculairder doordat ik paarse wortelen heb gebruikt die erg veel kleur afgeven. Maar uiteraard lekker met elke soort wortel. Het recept heb ik deels van de AH, maar dan wat aangepast. De AH gooit de linten wortel bij de kokende pasta om te garen, ik stoof ze apart in een pannetje met wat olijfolie, citroensap en een lepeltje honing. Zo behouden ze hun smaak, gooi je die niet met het kookwater door het gootsteen putje. Verder erg gezond, met nog een lekkere salade ernaast. Enjoy! Voor 2.5 persoon: 170g spaghetti of anelli 500g wortels, in repen gesneden met de dunschiller (als je de wortel blijft draaien tijdens het schillen krijg je mooie smalle stroken) 2el olijfolie sap en rasp van 1 citroen 1el honing 2el gehakte bladselderij 25g licht gebruinde amandelsnippers 120g zachte witte geitenkaas, in brokken zout en peper Kook de pasta gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking. Verwarm in een pan met deks

Vorige week was het kookboekenweek bij de boekhandel. Uiteraard kon ik het niet laten even door de boeken te struinen. Daar kwam ik dit boek tegen: Ambachtelijk Culinair, van Tim Hayward.  Ambachtelijk Culinair is een gids voor iedereen die het leuk vindt om te doe-het-zelven in de keuken. Allerlei verschillende technieken zoals zouten, drogen, roken en pekelen komen aan bod. ´Zelf doen´ is sinds een paar jaar steeds populairder geworden; je ziet ook steeds meer dat mensen meer waardering krijgen voor ambachtelijke producten en niet alles meer uit de supermarkt hoeven te halen.  Het boek bevat veel vleesrecepten, waarbij trouwens wordt benadrukt zo veel mogelijk biologisch vlees te gebruiken.  Je hoeft het jezelf niet te moeilijk te maken in het begin; er staan ook heel toegankelijk recepten in zoals het inmaken van bietjes of andere groentes in een zoet/zuur, of vruchten op siroop. Verder kun je je eigen bacon of droge worst maken.  Er is niet echt gekozen voor één specifieke ke

Er is niets lekkerder dan 's avonds met z'n allen gezellig rond de tafel te zitten en te genieten van elkaar en het eten. Tot je een peuterpuber hebt die opeens weer in de 'baby' fase zit. Ze kan prima eten met een vork, zelfs al een beetje haar eten met een mes op een vork schuiven. De laatste tijd eet ze alleen niet meer zo best, ze vindt het fijner om geholpen te worden. Doe je dat niet wordt ze boos, doe je het wel doet ze er een uur over voor ze haar mond leeg eet. Verschillende tactieken zijn de revue al gepasseerd (wel geven, niet geven, weghalen als ze gaat spelen met haar eten). Zo'n fijne fase waarbij je haar wel achter het behang wil plakken. Het helpt soms wel als ik haar laat helpen met het maken. Vandaag helaas niet. En het is niet dat ze het niet lekker vindt, uiteindelijk gaat het bord praktisch leeg. Om de ' relax mama ' te quoten: Het is een fase, het is een fase... Het recept van vandaag was wel serieus lekker geworden! Het is opgebouwd